Alexanderplatz aufwiedersehen, ostatnie seanse festiwalu – Berlinale 22.02.2023
Samsara Dwuaktowy i przedzielony interludium film Loisa Patino to najbardziej immersyjny i transcendentalny seans festiwalu. Reżyser (bardzo spoko) “Czerwonego Księżyca” przenosi na celuloidową taśmę istotę
Potężna kinematografia rumuńska i film w reżyserii Maki Paki – Berlinale 19.02.2023
Mammalia Jak trwoga, to do rumuńskiego kina. Ono nigdy nie zawodzi i zawsze dostarczy coś nieoczywistego. Rumuńsko-polska koprodukcja w reżyserii Sebastiana Mihăilescu to oniryczny, enigmatyczny
Szkoła Hong Sangsoo i dorosły Supersamiec – Berlinale 18.02.2023
Po wczorajszym flopie, Berlinale targnęło się na szaloną myśl, by zacząć pokazywać dobre kino. Czy mamy nową falę filmów o poczciwych wieśniakach, czy Hong Sangsoo
Wkurzony Borys Budka i czy nadal jest leczo w Budapeszcie 2123 – Berlinale 17.02.2023
⁃ Na jaki film idziesz ⁃ <tytuł> ⁃ A to nie znam W tych trzech liniach dialogowych można w sumie streścić pierwszy dzień na Berlinale.
Co znajduje się “Na samym dnie”? Prelekcja do filmu Jerzego Skolimowskiego
Jerzy Skolimowski mial spory wkład w czasy, w których polskie kino było tym najbardziej bezkompromisowym, świeżym i inicjującym nowe autorskie rozwiązania. Jako autor scenariusza “Noża
Aufwiedersehen – Berlin Alexanderplatz Natalii Korczakowskiej (Studio)
“Dlaczego dobzi mogą być dobzi, a źli nie mogą?” Choć to naiwne, ale i jakże trafne pytanie pochodzi z “Innych ludzi” Doroty Masłowskiej, to gdyby
Teraz mogę przejść przez lustro – “Krew Poety” Jeana Cocteau
Jean Cocteau to syn koleżanki twojej starej, ale ten wyjątkowy przypadek, którego nie da się nie lubić. Jego twórcza wszechstronność, liczba interesujących współprac (i nie
Rozkminy o miłosći, poj*bane są te proste wartości – gdzie na ulicy w kinie znaleźć czułość?
Bujam się po mieście ostatnio w akompaniamencie słów, bitów i pętli Piernikowskiego oraz 88′. W pełnej świadomości, że spóźniłem się dobre 8 lat, na wszelkie
To nie jest moja historia – “Kobieta i życie” Prześluga/Łukaszczyk w WTW
„Kobieta i życie” zaczyna się od zbiorowego wyparcia. Aktorzy manifestują czynność wcielenia się w rolę kogoś innego. „To nie ja, to ty, to nie mój